ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΠΑΤΗΤΗΡΙΑ ΚΡΑΣΙΟΥ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΠΑΤΗΤΗΡΙΩΝ ΚΡΑΣΙΟΥ

Κανονικά θα έπρεπε, να ξεκινούσαμε το άρθρο μας για τα βιβλία, και για το τι μαθαίνουν τα παιδιά μας στα σχολεία, ειδικά στο θέμα της ιστορίας του κάθε τόπου.

  Δεν περιέχεται τίποτα σε βιβλίο του υπουργείου, που να διδάσκει στο παιδί, την ιστορία και την εξέλιξη της κάθε τοπικής κοινωνίας ανά τους αιώνες.

  Όμως, θα μπορούσαν κάποιοι δάσκαλοι – δασκάλες και κάποιοι καθηγητές, να το προχωρήσουν από μόνοι τους, ώστε να βρουν εκείνα τα ιστορικά στοιχεία, που θα έδιναν την ευκαιρία στα παιδιά  να μάθουν για τους προγόνους και τις δραστηριότητές τους.

  Κάποιοι (δάσκαλοι – δασκάλες) το θεωρούν χάσιμο χρόνο, και έξω από την αυστηρά καθορισμένη διδακτέα ύλη του σχολείου, πέραν του ότι απαιτεί έρευνα και μελέτη για να επιτευχθεί αυτό.

  Μέσα όμως στο σύνολο και στον κανόνα, πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, που δείχνουν το παράδειγμα, ανοίγουν δρόμους, και γίνονται οδηγοί και μπροστάρηδες σε τέτοια εγχειρήματα.

  Σήμερα λοιπόν 27/5/2017, η Β τάξη του 1^ου δημοτικού σχολείου στο Χωριό, καθοδηγούμενη από τη δασκάλα τους Φωτεινή Κρανίδη, που είχε την πρωτοβουλία αλλά και την έμπνευση, αλλά κυρίως την επιθυμία, να μάθουν τα παιδιά ένα κομμάτι από την ιστορία και την εξέλιξη της κοινωνίας της Σύμης, βρέθηκε στα Βυζαντινά Πέτρινα πατητήρια κρασιού στην περιοχή του Μεγάλου Σωτήρος και Κουρκουνιώτη, για να μάθει από πρώτο χέρι, την αρχιτεκτονική τους δομή τη λειτουργικότητά τους και την ιστορική τους διαδρομή ανά τους αιώνες, από το συγγραφέα - ερευνητή Σαράντη Κρητικό, ο οποίος τα ανακάλυψε, τα μελέτησε, και αναστήλωσε 10 εξ αυτών, ώστε να γίνουν επισκέψιμα.

  Θα πω κάτι που μου έκανε εντύπωση. Περίμενα τα παιδιά και λόγω ηλικίας, να μη δείξουν την απαιτούμενη προσοχή, για ένα θέμα το οποίο ίσως είναι και λίγο δύσκολο από τη φύση του.

  Παρόλα αυτά διαψεύστηκα ευχάριστα, ακούγοντας τα παιδιά να με ρωτούν να εξετάζουν με προσοχή τις κυκλικές κατασκευές των πατητηριών, και κυρίως να έχουν την επιθυμία να ακουμπήσουν, να αγγίξουν, να χαϊδέψουν τις πέτρες των πατητηριών, σαν κάτι το ζωντανό και οικείο γι’ αυτούς.

  Σε όλα τα πατητήρια μπήκαν μέσα, συνδυάζοντας ευχάριστα τη γνώση, το παιχνίδι την εξερεύνηση.

  Έφτασαν στο σημείο, να αναγνωρίζουν αργότερα, πατητήρια τα οποία ήταν σωροί από πέτρες στην ίδια περιοχή, που δεν έχουν αναστηλωθεί, και να τα δείχνουν σαν μικροί εξερευνητές.

  Σίγουρα αυτοί οι μικροί μαθητές αύριο όταν μεγαλώσουν και αποκτήσουν τη δική τους οικογένεια, θα φέρουν εκεί τα παιδιά τους, για να τους τα δείξουν, να τα διδάξουν και να τους μάθουν ένα κομμάτι της ιστορίας και της εξέλιξης της Σύμης.

  Και αυτό επιτεύχθηκε χάριν στη θέληση και την επιθυμία της δασκάλας τους, που έξω από τα καθιερωμένα και τη ρουτίνα της καθημερινής διδασκαλίας, αποφάσισε να αφιερώσει χρόνο και προσπάθεια για να κάνει κτήμα τους, πολύτιμες γνώσεις και εμπειρίες, που δε θα τις βρουν σε κανένα βιβλίο.

  Δεν πρέπει όμως να παραλείψουμε και τους γονείς, που με προθυμία ενστερνίστηκαν την ιδέα, και συνόδεψαν τα παιδιά σε αυτή την εκπαιδευτική εκδρομή.

Συγχαρητήρια σε όλους γι αυτή την πρωτοβουλία, και κυρίως στους πρωτεργάτες.                         Κρητικός Σαράντης

*Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες για το ίδιο θέμα στο www.symiphotos.com ενώ αν θέλετε να διαβάσετε και να περιηγηθείτε στο χώρο, στην αρχιτεκτονική και στην εξέλιξη των πατητηριών κρασιού, μπορείτε να επισκεφθείτε τη σελίδα www.patitiria.com