Ο ΚΟΥΤΑΛΙΑΝΟΣ ΣΤΗ ΣΥΜΗ

Ο ΚΟΥΤΑΛΙΑΝΟΣ ΣΤΗ ΣΥΜΗ

  

Ο Κουταλιανός, ο γνωστός σε όλο τον κόσμο Έλληνας για τη δύναμη και τα κατορθώματα του, γεννήθηκε στην Κούταλη της Προποντίδας, ενώ άλλοι τον θέλουν από τη Κούταλη της Λήμνου, ενώ τον διεκδικούν και οι Κύπριοι, λέγοντας ότι η γενέτειρά του είναι η Κύπρος. Γεννήθηκε το 1847, και πέθανε το 1916.

  Στην αρχή ξεκίνησε σαν ναυτικός, αλλά όταν έμαθε πάλη, έδινε αγώνες στα διάφορα λιμάνια που πήγαινε. Γύρισε σε πολλά μέρη του κόσμου, κάνοντας επίδειξη της δύναμής του, παλεύοντας με θηρία και ανθρώπους, και πάντα έβγαινε νικητής από αυτές τις μονομαχίες.

  Σήκωνε τεράστια βάρη, του τοποθετούσαν βαριά αντικείμενα στο στήθος, ενώ η αγαπημένη του ατραξιόν ήταν, να κρατάει 3 κανόνια στους ώμους και στα χέρια, να τα ενεργοποιούν και να εκρήγνυνται, κι εκείνος να μένει ατάραχος χωρίς να κουνιέται καθόλου από τη θέση του.

  Φορούσε ένα τομάρι τίγρης, το οποίο όπως λένε το είχε αποκτήσει, όταν τον έβαλαν να πολεμήσει με κάποιον δυνατό της εποχής, και αφού τον νίκησε, απελευθέρωσαν μετά τη τίγρη για να τον κατασπαράξει, επειδή δεν μπορούσαν να χωνέψουν, ότι νίκησε τον πιο γενναίο τους άνδρα.

  Ο Κουταλιανός τότε, κατάφερε να την πιάσει από τα σαγόνια, και να την σκίσει, παρόλο που η τίγρη πρόλαβε, να του κάνει κάποια σημάδια στο στήθος με τα νύχια της.

  Άπειρα είναι τα κατορθώματα και οι μάχες που έδωσε με ανθρώπους και ζώα, και η φήμη του είχε απλωθεί σε όλο τον κόσμο.

  Όταν πια λόγω ηλικίας σταμάτησε να κάνει αγώνες, επιδιδόταν σε επιδείξεις δύναμης.

  Μας ήρθαν λοιπόν κάποιες πληροφορίες, ότι ο Κουταλιανός ήρθε και στη Σύμη, και μάλιστα μπορούμε να βρούμε ποια χρονολογία ήταν αυτή, από μια φράση που είπε στο νησί, σχετικά με την ηλικία του.

  Η επίδειξή του έγινε κάτω στο Γιαλό, ή στο τότε καφενείο, το σημερινό εστιατόριο του Βασίλη Νικόλη, ή στο άλλο καφενείο, τη σημερινή καφετέρια το «Γεφυράκι» του Μιχάλη και της Σέβας Ζερβάκη, ή σε ένα κυκλικό ξύλινο ταβερνείο, που ήταν στη μέση της πλατείας, μεταξύ του σημερινού σούπερ μάρκετ Ταχάς, και της καφετέριας Γεφυράκι.

  Συνήθως, τοποθετούσαν χαρτί σε κάποια σημεία για να μην μπορούν οι μη έχοντες πληρώσει το ανάλογο αντίτιμο, να βλέπουν την επίδειξη.

Εννοείται όμως ότι πιτσιρίκα, προσπαθούσαν μέσα από κάποια χαραμάδα, να

απολαύσουν κάτι από τις επιδείξεις του Κουταλιανού.

  Μάλιστα, ένας έφηβος ψαράς, επειδή δεν μπορούσε να δει την παράσταση, έβγαλε από τη τσέπη του έναν σουγιά, και προσπάθησε να τρυπήσει λίγο το χαρτί που ήταν τοποθετημένο, για να βάλει το μάτι του στην τρύπα.

  Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο Κουταλιανός έκανε πίσω ακουμπώντας το χαρτί, με αποτέλεσμα ο σουγιάς να τον τσιμπήσει.

  Γελώντας εκείνος είπε: «Ήρθα στη Σύμη για να μου τρυπήσουν τον πισινό μου»;

  Στην επίδειξη στο νησί, ζήτησε να  του τοποθετήσουν στους ώμους σίδερα 800 οκάδες, τα οποία τα κράτησε περίπου για 5 λεπτά όπως λένε, αλλά μετά ζήτησε να του τα αφαιρέσουν, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Να με βλέπατε στα 22 μου, κι όχι τώρα στα 52 μου».

  Αν μεταφέρθηκε σωστά αυτή η φράση, τότε ο Κουταλιανός ήρθε στη Σύμη το 1899. Αν αντί 52, είπε 62, τότε ήρθε το 1909.

  Σε ένα από τα νούμερα που έκανε στη Σύμη, τοποθέτησε 40 μετζίτια κάτω από το πόδι του, και προσκάλεσε όποιον μπορεί να σηκώσει το πόδι του και να γίνουν δικά του.

  Κανένας όμως δεν τολμούσε να πάει να επιχειρήσει τέτοιο πράγμα, γιατί ήταν σίγουρο ότι δεν θα κατάφερνε να του σηκώσει το πόδι.

  Ο καφετζής όμως, φώναξε έναν πιτσιρίκο που έκανε το γκαρσόνι στο καφενείο και του είπε χαμηλόφωνα.

  «Θέλεις να πάρεις τα χρήματα κάτω από το πόδι του»;

  «Ναι» είπε εκείνος.

«Πάρε τη μασιά και πήγαινε στα κάρβουνα τα αναμμένα, πάρε ένα καρβουνάκι, και ακούμπησε το στο πόδι του, να δεις που θα το σηκώσει αμέσως»

  Πράγματι ο πιτσιρίκος, έπιασε τη μασιά, και πήγε στα αναμμένα κάρβουνα που τα είχαν για να ψήνουν τους καφέδες, και πήρε ένα καρβουνάκι, και κατευθύνθηκε στον Κουταλιανό.

  Εκείνος μόλις τον είδε έβαλε τα γέλια, και τον φώναξε κοντά του.

   «Η τέχνη (πονηριά) νικά την αντρειά» είπε, και σήκωσε το πόδι του, ελευθερώνοντας τα 40 μετζίτια.

  «Πάρτα, δικά σου είναι», του είπε. «Σου αξίζουν».

                                                             Κρητικός Σαράντης