ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΝ ΧΑΜΩΝ
Αφιερωμένο Στα παιδιά εκείνα από τη Σύμη, που κάθε μέρα ανεβοκατέβαιναν από τα βουνά μέσα από κακοτράχαλα μονοπάτια, πολλές φορές με κρ...
https://www.symiland.com/2021/02/blog-post.html
Αφιερωμένο
Στα
παιδιά εκείνα από τη Σύμη,
που κάθε μέρα ανεβοκατέβαιναν από τα βουνά
μέσα από κακοτράχαλα μονοπάτια, πολλές φορές με
κρύο και βροχή, διανύοντας χιλιόμετρα για να πάνε στο
σχολείο, κάποια από αυτά ξυπόλυτα, κρατώντας στο χέρι,
το μοναδικό ζευγάρι παπουτσιών που είχαν, για να το
βάλουν μπαίνοντας στην τάξη, για να μην
το καταστρέψουν κατά τη διαδρομή.
που κάθε μέρα ανεβοκατέβαιναν από τα βουνά
μέσα από κακοτράχαλα μονοπάτια, πολλές φορές με
κρύο και βροχή, διανύοντας χιλιόμετρα για να πάνε στο
σχολείο, κάποια από αυτά ξυπόλυτα, κρατώντας στο χέρι,
το μοναδικό ζευγάρι παπουτσιών που είχαν, για να το
βάλουν μπαίνοντας στην τάξη, για να μην
το καταστρέψουν κατά τη διαδρομή.
Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΝ ΧΑΜΩΝ, στη σελίδα http://kritikossarantis.com/oi-foties-ton-hamon.html όπου μπορείτε να δείτε, και όλα τα βιβλία του Κρητικού Σαράντη που έχει εκδώσει.
Πολύ όμορφο κείμενο. Συγκινητικό
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΠολύ όμορφη ιστορία. Αγνή, όμορφη. Περιμένουμε με αγωνία τη συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρα πολυ ωραιο! σε ταξιδευει πραγματικα
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπω την Σύμη από την πρώτη φορά που την επισκέφθηκα και προσπαθώ πάντα να κρατώ μια μορφή ενημερωσης για τα δρώμενα της. Μέσω γνωστού ήρθα σε επαφή με αυτό το διήγημα το οποίο παρακολουθουσα απο την αρχή ανα κεφάλαιο ,ενώ ασχολούμαι στον ελεύθερο μου χρόνο με την κριτική βιβλίων.
Το πνεύμα του βιβλίου, να παρουσιαστεί μια μυθοπλασία με ταυτόχρονη παράθεση πληροφοριών και φωτογραφιών (δυστυχώς περιοριστηκαν στα πρωτα κεφάλαια) ήταν ωραία . Η ιστορία όντως ήταν βαθιά αγνή και μπορούσε να περάσει τις πίκρες και την γλυκύτητα εκεινων των χρόνων. Αλλά θα ήθελα να σταθώ σε κάποια θεματάκια.
Δε θα ασχολήθω σχεδόν καθόλου με τα νοήματα,την ηθογράφηση και το συγγραφικό ύφος, ο κάθε αναγνώστης μπορεί να τα κρινει μόνος του. Θεωρώ ότι η πένα του συγγραφεα νοσει βαρια . Ας ξεκινήσω με το λεξιλόγιο. Δεν υπάρχει παγιωμένη διαφοροποίηση ανάμεσα στο ύφος που χρησιμοποιεί ο παντογνώστης (σε μερικά σημεία αμφίβολο) αφηγητής και οι καθημερινοί άνθρωποι – παιδιά . Γίνεται συνεχής εναλλαγή λογιων και ‘πεζων’ λέξεων π.χ. χρησιμοποιούνται λέξεις-εκφράσεις όπως : φευγιό ,χορέψει με το ζόρι και λίγο μετά :επαφίονταν ,τεχνηέντως. Ετσι τα παιδιά αποκτούν στιγμιαια ενα λεξιλογικό επίπεδο που δεν συνάδει με ότι έχει χτίσει ο συγγραφέας μέχρι στιγμής.
Σε πολλά σημεία γίνεται επανάληψη (αλλοτε μικρη ,αλλοτε μεγαλη)γεγονότων που έχουν ηδη εξιστορηθει. Αυτό μου έδωσε την εντύπωση ότι την περιοδο συγγραφής του κειμένου ο συγγραφέας το άφησε για λίγο καιρό αλλά και το κάθε κεφάλαιο ειχε χρονικη αποσταση απο το αλλο, δειχνοντας οτι προσπαθουσε να θυμίσει στον εαυτό του προηγούμενα συμβάντα.
Σε αρκετα σημεία ο χρόνος της αφήγησης ήταν ασαφής.
Υπήρχαν μακροσκελεις παραγραφοι με επαναληψεις λέξεων, που προκαλούσαν μπέρδεμα και χρειαζονταν δεύτερη ανάγνωση.
Επιπλέον σχεδόν σε κάθε κεφάλαιο εντόπισα έντονα γραμματικά και συντακτικά σφάλματα.
Σε δύο τελευταία πράγματα θα σταθω.
Πρώτον στην κατ’ εξακολούθησιν συνεχομενη χρήση δύο συνώνυμων λέξεων – περιφράσεων ,σε μια απέλπιδα προσπάθεια για λογοτεχνικο χρώμα.
Δεύτερον στην εκτεταμενη χρήση του συνδέσμου ‘και’, και σε παραγράφους χωρις συναισθηματική φορτιση ή αγωνια και ενταση, υποδηλώνοντας μου ότι ο συγγραφεας δεν γνωριζει το ασυνδετο σχημα .
Γενικα η γραφη μοιαζει παιδικη,αντιαισθητικη, βγαζοντας βαθια ημιμαθεια .Πολλοι συγγραφεις στο παρελθόν δεν είχαν ιδιαίτερη μόρφωση ,όμως φαινοταν η θεληση για προοδο απο κεφάλαιο σε κεφάλαιο μαθαινοντας απο τα λαθη τους.Το εν λογω συγγραμμα κοιταχθηκε 15 φορές για διορθωσεις συμφωνα με τον συγγραφέα , ωστοσο παρατηρουνται συνεχώς τα ίδια λάθη. Υπό αλλες συνθήκες η κινηση του συγγραφεα να το εκδωσει και έντυπα θα με εβαζε σε σκέψεις οτι το κάνει για λόγους οικονομικούς. Αλλά δε το πιστεύω αυτό. Συμφωνα με τον χαρακτηρα του που εξελαβα από τον τροπο γραφης του πιστεύω ότι την έκδοση αλλα και το κομματι του facebook το κάνει για λόγους προβολής και υστεροφημίας. Αποδεκτό είναι ότι πάντα γίνονται σφάλματα και είναι αξιέπαινη η προσπάθεια αλλα να συνοδευεται κι απο λίγο ταλέντο.
συνχαρητηρια, μου αρεσε παρα πολυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπραβο σας Σαραντη!
Ανυπομονω για το επομενο!
Όποιος αγαπά τη Σύμη, αγαπάει και το τελευταίο πετραδάκι επάνω της. Το αφήγημα αυτό που διαβάσαμε μας έφερε λίγο πιο κοντά στη Σύμη, στους ανθρώπους της και στις συνήθειες του τόπου. Εγώ προσωπικά έχω ανάγκη από τους ανθρώπους που με συνδέουν με το νησί. Σας ευχαριστώ κύριε Σαράντη.
ΑπάντησηΔιαγραφή